اولتراسوندتراپی
در دستگاه اولتراسوند، از امواج مکانیکی صوت استفاده می شود تا در بافت لرزش ایجاد کند. تفاوت این دستگاه با اولتراسوند تشخیصی در این است که در دستگاه اولتراسوند تراپی تصویری ایجاد نمی شود، بلکه لرزشی ایجاد می شود که به بافت منتقل می شود. امواج صوتی که توسط گوش انسان قابل شنیدن است، در فرکانس بین ۲۰ هرتز تا ۲۰ کیلوهرتز عمل می کنند، در حالی که امواج صوتی اولتراسوند دارای فرکانس لرزشی ۱ تا ۳ مگاهرتز هستند. عمق نفوذ تقریبی آن ها به بافت به این صورت است: ۳ مگاهرتز تا عمق ۱ الی ۲ سانتی متری نفوذ می کند؛ در حالی که ۱ مگاهرتز تا عمق ۲ الی ۵ سانتی متری نفوذ می کند. اولتراسوند می تواند از طریق دو مکانیسم متفاوت تاثیرات فیزیولوژیکی در بافت ایجاد کند: تاثیرات دمایی و تاثیرات غیر دمایی.
“اولتراسوندتراپی” نوعی از درمانهای طب فیزیکی محسوب میشود که با استفاده از امواج صوتی فرکانس بالا، گرما را به مناطق آسیبدیده بدن انتقال میدهد. اولتراسوند تراپی در سراسر جهان توسط متخصصین فیزیوتراپی و متخصصین طب کار، برای بهبود شرایط دردناک متعددی ازجمله: التهاب تاندونها، آرتریت، فیبرومیالژی و آسیبهای اسکلتی، عضلانی، استفاده میشود. استفاده از امواج اولتراسوند، یک روش درمانی شناختهشده است که به کمک افزایش جریان خون و کاهش درد و التهاب، به فرایند بهبودی بیمار کمک میکند. بااینحال، همانند تمام درمانهای پزشکی، موارد احتیاطی وجود دارد که قبل از استفاده از اولتراسوند درمانی، باید مدنظر گرفته شود.
اولتراسوند بخشی از اقدامات توانبخشی است که به وسیله دستگاه اولتراسوند انجام میشود و باعث میشود در عمق ناحیه تحت درمان گرما ایجاد شود. دستگاه اولتراسوند ارتعاشاتی را از طریق کریستالهای قرار گرفته در دستگاه ایجاد میکند. این امواج صوتی باعث ایجاد لرزش شده که قادرند در عمق بافت بدن نفوذ کنند. در نتیجه، لرزش ناشی از اولتراسوند درمانی اثر گرمایی را ایجاد میکند که برای بهبود قسمتهای دردناک و بافتهای ضربه دیده یا آسیبدیده مفید است. یکی از مزایای استفاده از این روش درمانی افزایش گردش جریان خون در قسمت آسیبدیده است. با باز شدن عروق، اکسیژن بیشتری به قسمت آسیبدیده میرسد و باعث تسریع روند بهبودی آن ناحیه میشود.
نویسندخ: دکتر محمد مهربهشتی